Адамдық іс

Күн туса, нұр
қашады айдан-дағы,

Жарлы жақсы,
қайырсыз байдан-дағы;

Бұрынғы қариялардан
қалған нақыл,

«Бұл сөздің
таптың, - деме,- қайдан тағы?»

Тұлпардың
тұқымының туымы бар,

Белгілі ат болуы
тайдан-дағы.

Алда - аға, артта
- іні жетіп тұрса,

Жігітке ол бір
құрал, сайман-дағы.

Деген бар:
«төртеу түгел - төрге шығар!»

Төрің сол - бақыт
құстың айналғаны.

Алтау боп - аузың
ала бола қалса,

Дұшпанға құл боп
анық байланбағы.

Кейбіреу сәл
бақытқа мас болады.

Шабақтай
шалпылдаған қайраңдағы.

Адамдық иісіңе жұрт ағсап тұрсын,

Не керек,
қарыныңның құр майланғаны?!

Көңіліне: «Мен де
адаммын!» деп жүрген көп,

Кілегей майға
ұқсаған айрандағы.

Автор:

ВЕРНУТЬСЯ