ВЕРНУТЬСЯ

       Өскенімді айтып ем, толғанымды,

Көшкенімді
айтып ем, қонғанымды,

Айтып едім
бір ғана әулет емес,

Әлеуметтің
тірегі болғарымды.

Бала жастан көшімді оңға бұрдым,

Кідіре де
қоймадым жолға бір күн,

Бағын ашып
бердім мен құрығанда

Тірі
жүрген қазіргі он дарынның.

Жалғастырып біресе шерге мұңды,

Жанғанымды
айтып ем, сөнгенімді.

Айтып едім, жөн
білер Ерге қымбат,

Елге бұлдап көрмеген еңбегімді.

Еліктемей үніне күнбатыстың,

Туған
жердің өзінде сынға түстім.

Еңіреген ер көрсем, ере шығып,

Көппен
бірге көз жасын құрғатыстым.

Қайырымға қосып
үн, қосып үлгі,

Айтып едім жөнім
мен жосығымды.

Түптің-түбі бір
жерден шығар-ау деп,

Ұғар-ау
деп бір адам осы күнгі...

Қай жерім бар деместен ел құсаған,

Көнді
көңіл бәріне, көнді санам.

Соны айтып ем, шырағым,жөн айтып ем,

Түсінбесең не дейін енді саған!

Қызық күндерім,бұзық
түндерім,

Тізіп тұр ма едің
түзден мұң.

Саз үні тынды,назым - ұтылды,

Аз
үмітімді үзген кім?

"Тірі құдайға"

Түрім ұнай ма, -

Құрығы
қайда тағдырдың? -

Ақ, таңнан
арып,

Жатқан
қамалып,

Жақпарға
барып

Жаңғырды
үн.

Күліп те көріп,

Үгітке де
еріп,

Үмітке
беріп ырқымды,

"Іріге"
көніп,

Тілі - бөгеліп,

Бүліне
келіп

Жыр тынды.

Арды да аттаған,

Ханды
мақтаған,

Сандырақтаған
жыршың бар,

Соны көрем де,

Солып өлеңде

Озса озсын
деймін кіл сұмдар!