Арман

         Терем деп жырдың
жұлдызын,

Үңіле берем
тереңге.

Созамын тынбай қолымды,

Жатқандай жақын
көрем де.

Ала алмай бірақ
асылын,

Шаршайды жаным,
денем де.

Шығарсам екен
тереңнен,

Түссе екен нұры
өлеңге.

Тұрса екен оттай
жарқырап

Көрініп ұзақ, көп
елге.

1958