Бір әйел кез
кеп алдымнан,
Тілдессе сәл-пұл, -
жұт, анық!
Ізімнен менің қалдырған
Жатады өсек тұтанып.
Біріне таныс қыздардың
Қарасам тіктеп -
жұт, анық!
Соңымнан тағы ызғарлы
Жатады өсек тұтанып.
Шетінен жүйрік есепке,
Шетінен білгіш бір
керім...
керім...
Көміліп жатыр өсекке
Жалғыз да жүрген
күндерім.
күндерім.
Бас қатып, көзім қарайса,
Кеудеме мұңым тұнды
анық.
анық.
Бір жайға таңмын:
қалайша
Жүрмін мен кетпей
жынданып!..
жынданып!..
Қиюазы шығар атымның,
Алғандай танып бір
мені.
мені.
Бұл емес алғаш
ақынның
ақынның
Өсекке қалып жүргені.
Түсінші мені, досым-ай,
Жан жеген еңбек қақы үшін
Алады ақын осылай
Даңқтың қаламақысын.
- 110 просмотров