- Жұлқынған жоқсың

- Жұлқынған жоқсың,

Жарадың!

Жуасып тұрды «сайтаның».

Жол шығып тағы
барамын,

Бар ма еді маған айтарың?

- Жүрмейсің
бірге күнде сен.

Боларын бұлай білдік
пе?

Сенер ме ең, қуандым десем

Барыңа сенің тірлікте?!

Бәрінен қымбат сол маған.

Елеме кенет күрсінсем.

Бұрын-соң менде болмаған

Бір сенім сыйлап
тұрсың сен.

Жолға шық соны түсін де.

Жөнің жоқ басқа
алаңдар!

Бір-бірін жоғалту үшін
де

Табысады екен адамдар.

Автор:

ВЕРНУТЬСЯ