1.
Сөз сиқырын саралап
білгесін де,
Түлеп жатар сан
шумақ күнде есінде.
шумақ күнде есінде.
Бір бойжеткен құлпырып
қуаныштан
қуаныштан
Өлең тыңдап отырды
жыр кешінде.
жыр кешінде.
Тыңдап отыр кейде
ойы аңтарылып,
ойы аңтарылып,
Қыран көңіл қиядан
арқар іліп,
арқар іліп,
Кейде тура түндіктен
қаңтар ұлып,
қаңтар ұлып,
Кейде алысқа елітіп
шалқар үміт...
шалқар үміт...
Сосын кенет, кім
білсін, төзбеді ме?
білсін, төзбеді ме?
Бір ғажап от
секірді көзге, міне!
секірді көзге, міне!
Өзін-өзі бір сәтке ұмытқан ол,
Ұмытқан ол бір сәтке өзгені
де:
де:
«Жанымызға
жоламай жалған қылық,
жоламай жалған қылық,
Тұрса дархан ізгілік
алдан күліп,
алдан күліп,
Ел аузынан түсірмес
ақын болсам!» -
ақын болсам!» -
Деп бойжеткен отырды
арман қылып.
арман қылып.
2.
Асқан кезде бір
биік сен де
белден
биік сен де
белден
Санау дұрыс еңбегіңді
елге берген.
елге берген.
Міне, бүгін ақын тұр жұрт
алдында
алдында
Даусы шықпай қысылып-терлегеннен.
Сын сәттердің көрсе
де қандайын көп,
де қандайын көп,
Үйренбеген соларға жандайын
бек
бек
Тек піріндей өлеңге
сиынады
сиынады
«Жұрт көңілін қалдырып
алмайын» деп.
алмайын» деп.
Білмейді ол мақтанып
ісінгенді,
ісінгенді,
Қалмағандай
ешбір мән ісінде
енді,
ешбір мән ісінде
енді,
Парызыңның
шынайы салмағын да
шынайы салмағын да
Тұңғыш рет осылай
түсінген-ді.
түсінген-ді.
Қабыл болып жатса
да тілегі мың,
да тілегі мың,
Үміті көп жұртыңның - тірегіңнің.
Соны ұққандар түсінді
оның қазір
Неге соқпай тұрғанын
жүрегінің.
жүрегінің.
3-4.
Ақ алмастай қайрап
бар батылдығын,
бар батылдығын,
Алса бір сәт
міндетін бақыл мұның,
міндетін бақыл мұның,
Бойжеткенмен
орынын ауыстырып
орынын ауыстырып
Тұрар еді
осынау ақын бүгін.
Жас дәуреннен ән-жырға
жақын-ды кім?
жақын-ды кім?
Мүмкін болып осы
бір ақыл мығым,
бір ақыл мығым,
Сосын залда отырса:
«Қайран өлең!»
«Қайран өлең!»
Деп армандап қайтадан...
ақындығын!
ақындығын!
- 112 просмотров