Көктем шығып келе жатыр Алматыға тағы да

        Көктем шығып
келе жатыр Алматыға тағы да,

Күн жылынып, күн
жайнайды

балалардың
бағына.

Алатауды
аралауға кеткім кеп

тұр менің де,

Таңнан тұрым Мұқашымды ертіп

алып жаныма.

Күндегіден
көңілім де көтеріңкі

біртүрлі,

Жел қуалап ап
кеткендей

кеудемдегі бұлтымды.

Әлде жаңа жыр
жазып бір

шабытымды
шақырып,

Қуантсам ба өлең
сүйер қасиетті жұртымды.

Бәрі еркімде,
ойлап тұрсам,

бәрі өзімнің
еркімде,

Ей, Жаратқан,
жалынамын, тілегімді

бер күнде.

Бұрынғымнан аласарып кетпейінші осы мен,

Қисаймасын
қыстай киген басымдағы беркім де.

Ей, жаңа таң,
жарық сәуле елпілдеп бір жүгірген,

Қызық ойға
беріліп тұрмын саған қарап бүгін мен.

Саған еріп ар
жағында

анам келе
жатқандай,

Ұйқыда
еді, оянды ма менің нәзік үнімнен.

Ей, жаңа таң,

жарылқай көр мен
секілді жарлыңды,

Әнге толтыр,
жырға толтыр,

мен өткізер әр
күнді.

Бала кездей бір
жарқылдат

тым құрмаса бір сәтке,

Қуып шығып
бойымдағы келе жатқан бар мұңды.