Санақ

   Қартайғанда
сауығы тарап, қашып,

Қатын да жоқ
жүретін қанаттасып,

Тайып құлап
жемеуге мұздан таяқ,

Санақ келеді
аяғын санап басып.

Көкірегіңде жоқ
ешбір арамдығы,

Жек көреді көңілі
қараңғыны.

«Ұлты қазақ» деп
жазып, ұлдың атын

Санақ қойған туған соң санақ жылы.