Тәтті өтірік

 
    Таяуда  бір  қызық 
болды  төменде, 

Қызық  болды  жанаспайтын 
өлеңге.

Қызық  болды...

мүмкін  қызық  болмас 
бұл

Осы  күнгі  еркіндеу 
қыз-желеңге.

Дедік  пе  екен 
батылдығын  байқасын:

«Көп  болғанда  бір-екі 
сөз  айтасың.

Сосын,  сосын...

дайын  тұрған  ерін 
ол,

Шөпілдетіп сүйесің 
де, қайтасың».

Деп,  шалыңды  келіншекке 
жұмсадық,

Аттанды  ол
«темір  сауыт  құрсанып».

Оралатын  мезгілі  еді  бүгіндер

Жерді  басып  аман-есен 
жүрсе  анық.

Содан  бері  хабарсызбыз «батырдан».

Құздан  құлап  кетпеді 
ме  атылған?

Не  көтеріп  әкетті 
ме  шаң-тозаң?

Сүрінді  ме  әлде 
айла-ақылдан?

Іздеп  келіп,

дала  кезіп,  тау  шығып,

Талай-талай  күңкілдерден  сау  шығып.

«Уақыт  болды  шығаратын 
иманын»

Дегендейін  отырғанбыз  таусылып.

Бір  хабары  жетті-ау 
ақыр  бір  күн 
кеп,

(Шалыс  бассаң,  шалағайға 
құрдым  көп!)

Құдай  ұрған  сылқ-сылқ 
күледі:

«О  дүниеден  телефондап 
тұрамын»  деп.