Түгі жоқ кете қойған ұпайының,
Бірі еді
күні кеше сыпайының,
Сызданып
шыға келді,
Аяқ асты
Құтыртқан
құдайы кім, құқайы кім?
Апыр-ау, не көрінді бұған енді,
Бар түгін
сыртқа салып шыға келді,
Алдына
малды салып айдайтындай,
Бір өзі
жайлайтындай құба белді.
Бірі еді кеше ғана көп кішінің,
Кегі де,
Кесірлігі
жоқ кісінің,
Есесін
енді бізден алмақшы ма
Елденде,
Жерден
көрген тепкісінің?!
Өтпеген орағытып күзгі мұңнан,
Таныс та
тату едік біз бұрыннан.
Көңіл-ай,
Қарап тұрып қарауытқан,
өмір-ай,
ойда жоқта жүз құбылған!
- 97 просмотров