Сен ауылдан хат жазасың:
«Бар ма,- дейсің-
жаңалық?
Бізден гөрі көп білерсің,
тұрғынсың
ғой қалалың».
Абзал құрбым,
куәгері сонау балалығымның
Жаңалыққа құштар
досым, сауалыңды ұғындым.
Жаңалық көп:
құрыш қолдар қуатынан жаралып,
Күнде-күнде туып
жатыр туған жерде жаңа алып.
Космонавтар жұлдызша
ағып, жүр жер шарын
айналып,
Замандастар болашаққа көз салады ойланып...
Бірақ мұны қалт
жібермей газеттерден кезінде,
Менен бұрын оқып
алған шығарсың-ау өзің де.
Енді саған
хабарлайын жаңалықтың үлкенін,
Әйтсе-дағы,
достым, саған, аян жайт бұл, тегі.
Одан артық жаңалықты
мен өз басым білмеймін.
Ол - көгімнен күн
боп күліп нұрын төгіп тұр
деймін.
Ол бір шалқар
шексіз бақыт, баршамызға ырыс
құт,
Оның аты -
бейбітшілік,
Оның аты - тыныштық.
- 117 просмотров