Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне - нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз - бой түзеп жүрген бізге.
Асырады анашым алты бала,
Ал бүгіндер табады жалқы ғана.
Ал сонан соң жауласып жалғызымен,
Көзі ашылмай сезім де сарқыла ма?..
Менің елім балалы - Ана-халық
(Жаудан қашқан тектілеу баланы алып.
Содан ба екен қазақтың келетіні
Кейде ерекше, кеңпейіл, дана болып...
Бар бақытың аналар, халқым - алда,
Сенбе жалғыз өзімшіл жалқыларға.
Айналайын аналар бала - сезім,
Өздері4ді өздерің сарқып алма.
16.01.1994.
- 242 просмотра