1. Бір уыс
топырақ
топырақ
Жармағанбет баласы Бимағанбет,
Бүкіл халық
атаған Би-ағаң деп.
атаған Би-ағаң деп.
Ол еліне көп
қызмет етсе-дағы,
қызмет етсе-дағы,
Құдай оған көп өмір
сыйлаған жоқ.
сыйлаған жоқ.
Көк құдайдан жер құдай
болып басым,
болып басым,
Амалың не
қырсыққа жолыққасын.
қырсыққа жолыққасын.
Таңғажайып тарихи
жолында оның
жолында оның
Тынды сұмдар
жеткізбей алып басын.
жеткізбей алып басын.
Ол тәңірінің
қасында отыратын,
қасында отыратын,
Адам еді-ау құрандай
оқыр атын.
оқыр атын.
Жабыққанда жанына
медеу етіп,
медеу етіп,
Қайран елі әулие,
пір тұтатын.
пір тұтатын.
Дәл осылай алыпты
туғызамыз,
туғызамыз,
Туғызып ап,
желкесін қиғызамыз,
желкесін қиғызамыз,
Бір талантқа жүз
итті салып қойып,
итті салып қойып,
Талатамыз, жұлдызын
жұлғызамыз.
жұлғызамыз.
Жылдар өтті:
"Ол ғажап еді" дейміз,
"Ол ғажап еді" дейміз,
Жиналып кеп, жоқтаймыз, еңірейміз.
Тыямыз да тез сосын тегін жасты,
Тарихтағы
орынын белгілейміз.
орынын белгілейміз.
Солай-солай озады өмір деген,
Салдыр-салақ баяғы көңілменен.
Қаншама елдің
сабазы қалды жерде,
сабазы қалды жерде,
Ең болмаса дұрыстап көмілмеген.
Солғаннан соң тасталған орны ақық,
Әйтеуір бір
топырақ тауып алып.
топырақ тауып алып.
Бір уыс қып әкелдік
туған жерге,
туған жерге,
Жүбаныш қыл көңілге
соны, халық!
соны, халық!
Біздің қолдан келгені болды сол-ақ,
Осылай тастап
кетеді дүние шолақ.
кетеді дүние шолақ.
Туғанда да бір
уыс топырақ едің,
уыс топырақ едің,
Өлгенде де бір
уыс топырақ қалады.
уыс топырақ қалады.
Дүние, пәни
шындығы бұл да мәңгі,
шындығы бұл да мәңгі,
Көз жасымен ұзату
қимағанды.
қимағанды.
Жүз жыл бұрын бір
топырақ бұрқ ете қап,
топырақ бұрқ ете қап,
Жүз жылдан соң
жеріне ол оралды!
жеріне ол оралды!
Біз де соған
шүкір қып, кәне, жұртым,
шүкір қып, кәне, жұртым,
Оралды деп
ойлайық Би-ағаңды!
ойлайық Би-ағаңды!
Костанай, тамыз, 1994 жыл
2. ЕСКЕРТКІШ
Сонау шаһар Уфадан,
Медреседен енді
елге,
елге,
Сағынышпен
сусаған
сусаған
Бала шәкірт
келгенде.
келгенде.
Одан бергі Троицк
Мешіттері
самсаған.
самсаған.
Жеккендері
пәуеске
пәуеске
Бай ноғайлар
қоршаған.
қоршаған.
Сол шәһардан жас
жігіт
жігіт
Білім алып, ой
тапқан.
тапқан.
Болашаққа асығып
Шыққан беті "Айқаптан".
Яки талай жол кешіп
Қарабалық, Бөрліден.
Баяғы бір тал
бесік,
бесік,
Туған үйден көрінген.
Қыр астынан шығатын
Қайран алтын Қостанай.
Жатқандай боп түн
қатып,
қатып,
Керуен қонып, көш
талай.
талай.
Сонда болған осы алаң -
Қостанайдың қақпасы.
Тоғыз жолдың
қоршаған
қоршаған
Тоқайласқан қақ
басы.
басы.
Осы араға Би-ағаң
Талай-талай кеп түсті.
Бір қолында
шамадан,
шамадан,
Бір қолында
кепкісі...
кепкісі...
Жетпіс пе әлде, сексен жыл
Өткен болар арада.
Артта қалып
кешкен жол,
кешкен жол,
Алда туған
қалаға.
қалаға.
Тағы оралып тұр
міне,
міне,
Бар шабыты бабында.
Сол бір тірі
күнінде,
күнінде,
Сол бір жайсаң
шағында.
шағында.
Сол баяғы асыл күй -
Бізге мәңгі мақтаныш.
Кел, әлеумет, басыңды и,
Кел, жолаушы, аттан түс!
Аттан түс те, сәлем бер,
Бүкіл қазақ сыйлаған.
Бәрің сүйген
кемеңгер -
кемеңгер -
Алдында түр
Би-ағаң!
Би-ағаң!
Костанай, 3 тамыз, 1994 жыл
- 135 просмотров