Сылдырап
аққан сырнайлы,
Бұлақтың
әнін тыңдап па ең,
Өзінше
о да жырлайды,
Әсем
бір сазды ырғақпен.
Айтады
ол бәрін ұқтырып,
Айтады
ол әнін тұп-тұнық.
(Ақын
да болып сөйлейді,
Жартасқа
шығып, тік тұрып).
Айтады
ол жаңбыр жауарын,
Айтады
ол жалғыз тау әнін.
Құбылысын
да айтады ол -
Алатаудағы
ауаның...
Айтады
ол тұнық түн жайлы,
Онда
жоқ бірақ мұң-қайғы.
Осынау
әнді бақалар
Таңдайын
қағып тыңдайды.
Тыңдайды
қалың орман да,
Қонады
құстар сол маңға...
Дүниеде
шіркін, не жетсін,
Бұлақтай үнің болғанға!
- 148 просмотров