Махаббат қолшатыр

         Қара жауын
құйғанда сорғалап-ақ,

Қолшатырын ашып ел қорғаламақ.

 Жауын тоқтап,

Жаһанға болса
тыным,

Жұрт та жинап қояды қолшатырын.

Түгесіліп тынымсыз тамшылары,

Аспан түгел айығып,

Аршылады.

Махаббат - сол қолшатыр!

Жұртты қорғап,

Малмандай боп суға өзі малшынады!