Сауал

            Күнге түскен
кратерлердей

Кеше жүрекке
түскен жарамыз -

Жанымызға бүгін
нүр әкелгендей,

Жырғап қалдық қой, қараңыз...

Баяғы сөнген жұлдыздардың,

Өлі сәулесін сүйдік алданып,

Есімізді біздің жиғызған кім?

Қараймыз енді таң қалып...

Жүрекке түскен жарамыз көп,

Әттең, жазылғаннан соң санадық.

Біреуміз жүрдік «баламыз» деп,

Басқамыз қайда қарадық?..