ВЕРНУТЬСЯ

         Сені ғана
сүйемін,

бір өзіңді,

 қылығыңды сүйемін,
мінезіңді,

сағыныштың сан батпан салмағынан,

жүз шаншылып жүрегім,

мың езілді.

Есіміңді еске алып

күбірлесем,

таңғы түстей тәтті бір

ғұмыр кешем,

сезінбес те ем тамшының тереңдігін

сезіміңе мен сенің үңілмесем.

Қадалып бір қарасаң

үндеместен,

сұм дүние шығады мүлдем естен,

тақта отырған тәкаппар тағдырымды

қияр едім жолыңа дым деместен.

Алыстасаң -

аңсаймын,

аласұрам,

тағат тасып, шығады сабасынан,

жүрегімді тек сенің сөзің ғана

жазар еді сыздаған жарасынан.

Сені ғана сүйемін!

Бірақ, жаным,

сүйіктің боп мәңгі өмір сүре алмадым,

қараңғыда тауып ап тұтатарсың,

түнде сөнген жүректің шырағданын...