Рафаэль Ниязбек

     Жүрегімнің түбіне жіті үңілмей,

Құрманғазы, өстім бе күтім білмей.

Heгe саған
жасымда дос болмағам,

Көңілімнің жүргенде
күні күлмей?

Көк аспанда көп тырна тыраулаған,

Көзімізден біздің де жыр аулаған.

Құрманғазы,
табыстық,кезде ғана

Басымызды боз қырау қылаулаған.

Түзу жолға бастаған өмір көшін,

Жүректесің,әрқашан
көңілдесің.

Жарыса аққан қос өзен секілденіп,

Туған елдің көзіне көрінгесін.

Қайда кетпе,сапарлап
қайда жүрме,

Жүрегімнің қашан да
төріндесің.

       Балталауға,жаңқалауға көнбегесін ақыры

Сексеуілд і сексеуілге ұрып сындырған.

Ар-намыс боп бұлқынған,

Сардар елдің жолына

Көлденеңдеп
кім тұрған?

Жын атқан дию арақпен,

Жүзі суық қару-жарақпен

Жеңе алмағасын ақыры

Ер қазақты қазаққа ұрып сындырған,

Ел болғасын іргелі,

Алыс қырға көз салған

Түріп қойып іргені.

Қандай жаумен шайқасса да қаншама,

Айқасса да қаншама,

Жеңіле алмай жүргені.

Соғыстарда қан жосылып
селдеген,

Ер қазақты қандай жау да жеңбеген.

     Жасамайсың жақсылық халыққа ақыр,

Тыныштықты ойласаң, табытқа кір.

Қай кезде де бұл қазақ жарымаған

Елдің
қамын ойлаған алыпқа бір.

Жер де налып күйзелген,елден алып,

Қулық-сұмдық барады етек алып.

Қарға-қүзғын аспанға самғай ұшып,

Сұңқар
құстар сорлаған жерде қалып.

Қара жерге жұрт қанша қарап қалған,

Азамат ер қайда жүр жарақтанған?!

Ел жақсысы айналып көк бөріге

Халық қойдай түп-түгел тамақталған.

Айырылып төрт
түлік малдан түгел

Ауыл қанша саусағын санап қалған?!

   Тығырыққа тіреген
жан біткенді,

Heгe,Heгe бұл
Ресей албыртқа ерді ?!

Ракты емдеп жазсаң да,жаза алмайсың

Шовинизммен ауырған
мәңгүрттерді.

Күні бар ма бұл дерттің асқынбаған,

Өзге ұлысты
құрсаулап басқа ұрмаған?

Күндер қайда ағайын, күндер қайда

Жолдасына
қасқыр да қас қылмаған?!

Қорқау етіп
адамды жаратты ма,

Қанға жері қазулы
қасқыр заман?!

Шовинизм Ресейдің
шын ауруы,

Қарулы Күштер болып тасқындаған.

Шовинизм  Ресейдің
қара қаны,

      Қыл сағақтан қадалып жебе алыстан,

Заман қанша Алаштың елі алысқан.

Алпамысты албырап туған
халық-

Тулағанда тумасын неге арыстан?

Арыстан деп бағала, бағалама,

Ата жұртты бірақ та табалама.

Бәрін жеңген төзімін сауыт етіп,

Қазақ бар ма бас иген заманаға?

Қасиетін қастерлеп, ар ойлаған,

Азамат ер қайда елге қарайлаған?!

Ел қорғайтын ер жігіт күн көре алмай,

Базар барып, осқыртып арба айдаған.

Арманының құлағын қайшылатып,

Күнге ұзатып самғатқан, Айға ұзатып.