Антоним

           Назым бірде отыр екен алаңдай,

«дос» сөзінің антонимін таба алмай.

дұшпаны
жоқ, қайран балғын балалық,

ертегіде кездесетін аралдай.

«Өш» дегенді, «қас» дегенді білместен,

өзім дағы

өзгеше бір күн кешкем,

келе-келе таралғыма жармасып,

көрінбейтін бір көлеңке мінгескен.

Алды-артыма  айналдырып
ұршықтай,

сол көлеңке қалар емес қырсықтай,

несібемнен сан айырып,

сандалтып,

сыбағамнан сан қағып жүр күн шықпай.

Кімдер екен қауызына тарының

дәнін ұрлап,

құйып
кеткен зәр-уын?

«Дос» сөзінің антонимі қандай деп,

сен сұрама,

мен айтпайын, жарығым!?