Аспан аппақ, жер аппақ, адам аппақ

Аспан  аппақ,  жер 
аппақ,  адам  аппақ,

Ақ  көңілдің  аттаған 
қадамы  аппақ...

Ақша  қарға  оранған 
ақ  қаланы

Біз  тұрғанбыз  өзара 
аманаттап.

Өтті  қанша  жыл 
сол  бір  сезімді 
аттап,

Сезімді  аттап - құрыштай   төзімді 
аттап!

Аманатқа  қалдырған  сол  қаладай

Болыпсың  ғой,  аққұсым, 
өзің  де  аппақ.

Бірақ  өкпең  жоқ  шығар  сері  күнге?

Серіліксіз 
тірліктен  жерідің  бе?

Көріп  тұрмын:

ап-анық  қалған  екен

От  жылдардың  таңбасы 
ерініңде.