Қош, еркін кәрі Атырау толқындары,
Ақынның қиялындай толқымалы.
Көгілдір
жоталарың көкті сүзіп,
жоталарың көкті сүзіп,
Кемерден тұрсың
тасып, толқығалы.
тасып, толқығалы.
Көбігің көтеріліп
көк жүзіне,
көк жүзіне,
Тәкәппар
ұмтылғандай күн көзіне,
ұмтылғандай күн көзіне,
Өзіңнен өзге
күшке бой сұнбадың,
күшке бой сұнбадың,
Көрген жоқ
бағындырып сені еш пенде.
бағындырып сені еш пенде.
Майданның дабылына үн қосқандай,
Тулаған
жанымменен сырласқандай,
жанымменен сырласқандай,
Тұңғыйық
жүрегімнің күй пернесін
жүрегімнің күй пернесін
Толқыта түптен
тартып жырлатқандай.
тартып жырлатқандай.
Бұрқырап жатырсың сен тулап, тасып,
Төсіме күміс
моншақ көбік шашып,
моншақ көбік шашып,
Жасыса жанарыма
от бергендей,
от бергендей,
Анамдай
аймалайсың құшақ ашып.
аймалайсың құшақ ашып.
Тулаған толқыныңда мен ер жеткем,
Туғаннан тулап
жатқан толқын кешкем,
жатқан толқын кешкем,
Майданның
шеруіндей дабылыңды,
шеруіндей дабылыңды,
Жаныма содан бері
азық еткем.
азық еткем.
Жүзуші ем толқыныңның төсінде ойнап,
Қырандай көк
жүзінде салған ойнақ,
жүзінде салған ойнақ,
Секіртіп қолдан
қолға қақпақылдай,
қолға қақпақылдай,
Тербетер еді мені
толқын айдап.
толқын айдап.
Барғанда жиегіңе күн еңкейіп,
Шапағын қызыл
қамқа алған киіп,
қамқа алған киіп,
Батыстың бағанына
іле тастап,
іле тастап,
Шомп етіп кетер
еді қойныңа еніп.
еді қойныңа еніп.
Түн болса аспанында ай қалықтап,
Кейде ақ жібек
пердесін бетіне ұстап,
пердесін бетіне ұстап,
Құттықтап, көк
әлемі құмартқандай,
әлемі құмартқандай,
Төбеңнен тұрар
еді моншақ тастап.
еді моншақ тастап.
Желкендер көз ұшында шағаладай,
Жүзіп бара
жататын толқында ойнай,
жататын толқында ойнай,
Ай сәулесі
аспанды тіреп қойған
аспанды тіреп қойған
Көрінетін ақ
күміс бағанадай.
күміс бағанадай.
Ару күн кеше кешке кеткен сүңгіп,
Болағанда құлан
иек таң білініп,
иек таң білініп,
Оранып шығыстың
нұр шапағына,
нұр шапағына,
Шығар ед жиегіңе
тағы күліп...
тағы күліп...
Ғажайып сол суреттер кетпейді естен,
Ұлыңның өз
қойныңда туып, өскен,
қойныңда туып, өскен,
Еркіндік
жырларыңды ежелден мен
жырларыңды ежелден мен
Өзімнің өміріме
арқау еткем.
арқау еткем.
Сүйікті кең бесігім - кәрі Атырау,
Анталап қол салғанда жағаңа жау,
Жіберіп намысымды жата алам ба,
Аналық жүрегіңе салып ақау?
Кетем бе жау қолына тастап сені,
Тулаған оққа
тоспай жүрегімді,
тоспай жүрегімді,
Алмасын
азаттықтың қолыма алып,
азаттықтың қолыма алып,
Сыбанып қанға малмай білегімді.
Еткізбен толқыныңды жауға ойнақ,
Жарыңда жатпақшы
ма дұшпан тойлап!
ма дұшпан тойлап!
Жоқ, Ана! Ақ сүтіңді арам етпен,
Жанымды есіргенсің кекке қайрап.
Қош, еркін кәрі Атырау толқындары,
Ақынның қиялындай
толқымалы,
толқымалы,
Қалқан ғып жүрегімді
тостым алға,
тостым алға,
Дабылын соқ
майданның, толқы, кәне!
майданның, толқы, кәне!
Алматы, 1942
- 67 просмотров