Сендей бөбек

Бау ішінен қарсы шықты

Үш жасар бір сәби
маған,

Дәл өзіңнің
жанарыңдай

Екі көзі
жаудыраған.

Қаз-қаз басып,
құшақ жайып,

- Папа!-деді
жақын келіп,

Жас бөбектің, көздерінде

Тұрды моншақ жас
іркіліп

Мен бөбекті
көтердім де,

Құшағыма қыстым
сүйіп,

Кінәсі жоқ
нәрестенің

Жас жанына
басымды иіп.

Атың кім ед, құлыншағым?

Папа! - дейді бөбек маған.

Шыр
еткеннен о да сендей

Өз әкесін көре
алмаған.

Нәрестенің қайда әкесі:

Әлде кешіп жүр ме жалын?

Әлде оның
тізесінде

Отырсың сен,
құлыншағым.

Молдавия, июнь, 1944.

Автор:

ВЕРНУТЬСЯ