ВЕРНУТЬСЯ

Аңқаулыққа басыңызды игiзiп,Нүрлы күнге алма бетiн сүйгiзiп.Қүйттай қыздаркөйлек тiгер жалықпай,қуыршаққа жандүние кигiзiп. Бiз де тiктiкқолға талай иненi ап,Бұрандалы ойыншық жүрер билеп-ақ.Тiрiледiшыбын жанын қуыршақ,кеудесiне түйреуiшпен түйреп ап. Бiр-бiрiмен жетектесiп барады,Жан ұқпайды олардағы сананы.Сәбилердiтүсiнбейдi үлкендер,Тек ойыншықтар түсiнедi баланы.Бiр-бiрiмен сәби шақты тойлайды,Аңқаулықтың тереңiне бойлайды.Сен де ойнап көр. . .жалығасың,себебi,Ойыншықтар да тек баламен ойнайды. Бiр-бiрiне көңiлдерi даладай,Ойыншық үшiнсәби – ұлы данадай.Шiркiн, деймiн,үлкендер де бiр-бiрiн,Түсiнсе ғой ойыншық пен баладай.