ВЕРНУТЬСЯ

Бүкіл дүние тұрғандай-ақ тұнжырап,Біздің бөлме қазір бейне күзгі бақ.Сен сырқатсың, мен отырмын қасыңда,Жүрегімнен ағып жатыр жыр жылап... Ал далада көктем тұр шұғылалы,Күн көзіне торғайлар жылынады.Өткен күнді еске алып біз де бір күн,Гүл терерміз көк белге шығып әлі. Айығарсың, арада күн өтсін тек,Отырамын жаныңда күзетшің боп.Ештеңені, жаным, сен ойыңа алмаАйығуға тиіссің, тілекшің көп.                                                    02.11.1984.