ВЕРНУТЬСЯ

Жаз  шықты  да,
бар  табиғат  шешінді,
Әр  әсердің  бағамы 
бар  кесімді.
Декольтелер  көзді  қарып  өтеді,
Ақ  балтырлар  алып  әбден  есіңді.
Көше  толы  әзәзілдер 
жосыған,
Өрт  шығады  кімнің 
бүгін  қосынан?
Айналаңа  сұқтана  көп  қарама,
Қан  қысымы  көтерілді 
осыдан.
Шықпай-ақ  қой  үй 
деген  бір  үңгірден,
Тағы  қандай  сынағы 
бар,
кім  білген!
Осылай  деп...
сені  ме,  әлде,
білмеймін,
Өзімді  ме,
кімді  үгіттеп  тұрмын 
мен?