Алланың атыменен аталатын
Дүниенің бар
байлығын, махаббатын
байлығын, махаббатын
Бөктеріп Құлагердің
аш беліне,
аш беліне,
Жалғаннан шауып
өтті Ақан-аға.
өтті Ақан-аға.
Ақанға Құлагерді құдай берген,
Жәй тарих
нағашыдан сұрай келген,
нағашыдан сұрай келген,
Құлагер құлағанда
қайран сері
қайран сері
Құшақтап қара
жерді жылай берген.
жерді жылай берген.
Өйткені сыңарынан айрылған ол,
Арманы қанатынан
қайрылған ол,
қайрылған ол,
Дүниеге
"қош!" деп қолын бір сермеді,
"қош!" деп қолын бір сермеді,
Жүрегі қиянаттан
айныған ол.
айныған ол.
Ақанды азған
заман ұғынбады,
заман ұғынбады,
Құдай да жарата
сап бұрылмады,
сап бұрылмады,
Тек қана ұғынды
оның ғажаптығын
оның ғажаптығын
Ақ маңдай
қарауылдың сұлулары.
қарауылдың сұлулары.
Олардың Ақан еді сыйынғаны,
Махаббат базарына
жиылғаны,
жиылғаны,
Ақанның жылағаны
олар үшін
олар үшін
Жалғанның бар
қызығы тыйылғаны.
қызығы тыйылғаны.
Дүниеден Ақан көшті, қызық көшті,
Деді де, қара
шашын қиып, кесті.
шашын қиып, кесті.
О, жалған, сұлулардың
азасынан
азасынан
Кім көрген ауыр
қаза, қиын сесті!..
қаза, қиын сесті!..
Ақан ол - махаббаттың пайғамбары,
Қазақтың жиған
мүлкі, жайған малы -
мүлкі, жайған малы -
О, оның бір әніне
тұрмайтын
тұрмайтын
Амал не, көр
соқырлар аңғармады.
соқырлар аңғармады.
Кемісін кім
айтады өз әкеңнің,
айтады өз әкеңнің,
Деген соң:
"Дүниеге өзім әкелдім",
"Дүниеге өзім әкелдім",
Асылын өлтіріп ап
өз қолымен,
өз қолымен,
Жылайтын әдеті
ғой қазекеңнің.
ғой қазекеңнің.
Жарайды, кешір бізді, Ақан-аға,-
Қайта шық тарих
атты сахнаға,
атты сахнаға,
Ел болды сол
қазағың, кісі болды,
қазағың, кісі болды,
Әйтпесе, жақсыларын
шақыра ма?
шақыра ма?
Туған жер, осылардың ойла бәрін,
Ойлауға бұрын
сенің болмады әлің.
сенің болмады әлің.
Ақанды тойлағаның,
ата қазақ,
ата қазақ,
Ол - сенің
елдігіңді тойлағаның!
елдігіңді тойлағаның!
Оқжетпес, шілде,
1993 жыл
1993 жыл
- 77 просмотров