"Тегі мен..."

Тегі мен жүре алмаспын алабұртпай,Мазасыз секілді бір бала құрттай.Пендеуи тіршілігің жаныма жат,Күйкі өмір сүре алмаспын ана жұрттай. Мен тегі жүре алмаспын қамалып та,Бой жазсам ақынға ерсі саналып па?Қаланың тар бөлмесі бұғалықтай,Біз сынды саяқ өскен далалыққа. Ежелден құмармын мен бал бұлаққа,Талайды төстей озған арғымаққа...Қайтейін өзгелердің не  дегенін,Көңілмен сүрем өмір шалқып-ақпа...