Лаулап жанған от басында
Отырмыз біз
ойнап-күліп,
ойнап-күліп,
Қара көздер
арбасуда,
арбасуда,
Кірпігі оқтай
жүрек тіліп.
жүрек тіліп.
Жатыр шапшып жалындары,
Көгілдірлі көкке
сүңгіп,
сүңгіп,
Самсап сансыз
жұлдыздары
жұлдыздары
Тұр төбеде аспан
мүлгіп.
мүлгіп.
От басында лаулап жанған
Тірі жан жоқ,
бізден өзге,
бізден өзге,
Жапырақта тына
қалған,
қалған,
Жоқ қой тіпті
ескен жел де.
ескен жел де.
Жалбарынам: ұялмашы,
Ас мойныма
білегіңді,
білегіңді,
Саған ғана
арнаған ем,
арнаған ем,
Алшы, алшы
жүрегімді.
жүрегімді.
Енді бірер сағаттан соң
Рауандап таң да келер,
Шапаққа алтын
бөленсе жөн,
бөленсе жөн,
Лаулап жанған от
та сөнер.
та сөнер.
Қоштасармыз аздан кейін,
Жамылып таң нұр
шапағын,
шапағын,
Құшақташы, соған
дейін,
дейін,
Келші, сүйші, сәулетайым.
Аттанғалы тұрмын ертең
Бет алысым долы майдан.
Жасыңды төгіп
қаларсын сен,
қаларсын сен,
Мен теңіздей
кешермін қан.
кешермін қан.
Мүмкін біздер бұдан кейін
Ажырармыз ұзақ
жылдар,
жылдар,
Көріспеспіз көпке
дейін,
дейін,
Тағдырдың не
тартуы бар?
тартуы бар?
Лаулап жанған от басында
Отырмыз біз
күліп-ойнап,
күліп-ойнап,
Жетті сағат
қоштасатын,
қоштасатын,
Келеді алтын таң
арайлап.
арайлап.
Алматы, июлъ, 1942.
- 71 просмотр