Жүгіру

         Арым кешіп жүгірдім –         Табанымды сыдырдым!..         Тікен кіріп өкшеме –         Тызақтадым – бүліндім!..          Шағыл кешіп жүгірдім –         Батып-шығып, жығылдым!..         Құлық* жағып отырып –         Табаныма үңілдім...          Тауға қарай жүгірдім-         Өкпем өшіп, сүріндім!         Тас біткеннің табанға –         Бататынын ұғындым...          «Тай жегендей – талабым» -         Бір тынымсыз баламын!..         Тарсылдаумен табаным –         Қашан тыным табамын?..          Кімге шаттық әкелдім?..         Кімге бақыт әпердім?..         Бар болғаны, әзірге,         Бақытымын әкемнің!..          Білмей өмір дерегін –         Таппай жанның керегін...         «Жетемін,-деп, - арманға-         Жүгірумен келемін!                                             1965 ж.______________________________________Құлық* - құм жәндігі. «Табанына құлық жаққан бала – жүйрік болады» деген ұғым бар.