Саяқтарын үйірге сүйреп келіп,
Бұлт
көшеді шашаусыз түйдектеліп.
Сонау алыс жиекте әлсін-әлсін
Жалт ойнайды дыбыссыз иректеліп.
Зауза-мамыр түнінің аспаны бұл,
Дала бүгін қабағын ашпады бір.
Қалтырайсың сұп-суық
құшағымда,
Қалтырайды сұп-суық
тастағы гүл.
Суарылған семсердей өзге нұрмен,
Мен қорқамын мұң
толы көздеріңнен.
«Жұлдыз
біткен сөнген» деп күрсінесің,
Жұлдызыңның
туарын сезгеніңмен.
Домбырамның дауысын сүйгеніңмен,
Күтпестейсің назды әуен күй-көңілден.
Ақымақтық үшін де өзі істеген,
Жаза күткен жандай бір күйдемін мен.
Аққуың кеп қонғандай айдыныңа,
Күдікті де, ұмыт
қып қайғыны да,
Жарығымен жұлдыздың
жымия біл,
Ұласады
шат күлкің ай нұрына!
- 202 просмотра