Бір тамшы су өтпей тамақтан

        Бір тамшы су өтпей тамақтан,

Жатты
анам,

Жатты анам күбірлеп:

«Ел неге көшпейді, Жаратқан,

Сәрсенбі емес пе бүгін», - деп.

Көш бастар адамдай найқалып,

Содан соң тас-түйін бекінді.

Су қалды кеседе шайқалып

Ажалдың айдыны секілді.

Қабарып құлады
күрең күн

Тұтқышы
секілді қазанның.

Сол суды шашып кеп жібердім

Безерген бетіне ажалдың.