Осы ауылда бір құдаша бар-ды

      Осы ауылда бір құдаша бар-ды,

Құдаша бар-ды қылығы балдай.

Тарақ қып,

айхай, бұла самалды,

Тарқатылатын бұрымы қандай.

Сүйеді тауды,

сүйеді желді,

ІПырқайды кілең «қағынған» әнді.

Күміс пияламен жиегі зерлі

Боза ұсынғаны жадымда қалды.

Шолпан еді өзі,

Үркер еді өзі,

Қиялдап соны кешкен ем елес.

Екі-үш жас менен үлкен еді өзі,

Екі-үш жас не ол?

Ештеңе де емес.

Оянам ылғи

...түс көріп тәтті,

«Айгөлек» ойнап періштелермен.

Құдағи біздің тістеніп бақты,

Салқын бас изеп көріскен елмен.

Алағайлы шақ,

бұлағайлы шақ,

Күрсінем,

Іштей күлемін дағы.

Тау біздің кәрі Құдағиға ұқсап

Түнеріп алған,

Бұ
неғылғаны?

Айнала жым-жырт.

Қараңғы мүлде.

Ай тұр
ілініп тыныш қияда.

Тынған болды ғой самал бүгінде,

Сынған болды ғой күміс пияла.