ВЕРНУТЬСЯ

Жас кезінде Сәттіғүл жарлы болуы себепті көңілі кеткенге қолы жетпей, кедейліктің салдарынан оның мәселін қайтарған құрбылары да болыпты. Ақынның ынтызар болған сондай бір құрбысы Әбдікәрім деген байдың Мақпал атты қызы екен деген сөз бар. Ақын өзінің ынтызарлығын құрбысына былайша білдіріпті:Ермесең не амал қылайын,Қашсаң не ғып қуайын,Қызыл киік – қыз болдыңАз ғана күн, шырайым.Ата-анаңнын қолынанАттансаң болар қолайың,            Жақсы деп болдым ынтызар,            Жаманға неге жолайын?            Бұл айтқан сөздің қадірін            Ойларсың бір күн, ылайым,            Ауылдың сәні кім болар            Сен кеткен күні, гүл-айым?            Қаламдай қасың қиылып            Арзу болып мен жүрмін            Естуге жауап-жылылық,            Құрығыма түспейсің            Қашаған аттай шығынып.            Алыстан келдім емініп            Еңсемді бере жығылып,            Жатармын қалай тар жерде            Жан-жағымды қуырып?            Көз жеткенмен қол жетпей            Алуым қиын суырып,            Алыстан келген құрбыңның            Бар екен деп көңілі            Шықпайсың сыртқа жырылып...            ... Әуелі туып анаңнан            Бала болдың жүгіріп,            Бұл жасыңа келгенде            Шоңқайма кидің бүгіліп.            Дидарыңа қарасам            Тұрғандай адам үңіліп,            Сауалыма жауап бер            Қалмаса ернің тігіліп...            Қиғаштайсың қырындап            Етегіңе зер төгіп,            Қатар жүрген құрбыңның            Күйгендей іші өртеніп,            Не қылсаң да жарасар            Ата-анаңның қолында            Кемді күн қылған еркелік,            Іңкәр болып өзіңе            Шығарып айтқан сөзімнің            Әрқайсысы серкелік.            Жауапқа жауап қосатын            Таба алмай жүрмін бір серік.            Қабағыңа қасың сай            Қарасаң көзің төңкеріп,            Аралас көшіп аулымыз            Ойнармыз күліп деуші едік,            Алдымдағы ақ қылаң,            Сені бір кімге өлшелік?..