Сағыныш
- ғажайып күш білем,
көңілдің
жаңа атқан бүршігі;
жөңкілген
жұмыр жер үстімен
тынымсыз
жүректің дүрсілі.
Сағыныш
- қараша құстары
қара
күз көгінде көлбеген;
жанымның
жабыққан тұстары
сезімге
шөліркеп, шөлдеген.
Сағыныш
- шалқыған жыр көгі,
алқынған
ойлардың екпіні,
мазасыз
дүние дүрмегі,
айырар
тексіз бен тектіні.
Сағыныш
- сезімнің қияғы,
қиялдың
бесігін тербеген.
Сен
барда кеудеме сияды
аспан
да, қайың да,
жер
де, емен...
Желтоқсан,
1965жыл.
- 118 просмотров